داریوش اقبالی خواننده معروف ایرانی که به داریوش در بین علاقه مندان به موسیقی و ترانه معروف است، در 15 بهمن ماه در شهر بزرگ تهران متولد گردید. داریوش نه تنها یک خواننده ایرانی است، بلکه او بازیگر و فعال اجتماعی است. سبک موسیقی که او در موسیقی شهرت دارد، زمینه موسیقی پاپ ایرانی است. خوب است بدانید که داریوش عضو سازمان بین الملل عفو است. سازمان بین الملل عفو در واقع سازمانی غیر دولتی می باشد که در زمینه حمایت از حقوق بشر فعالیت دارد. تا اکنون این سازمان دارای بیش از 7 میلیون عضو است و اعضای آن با هدف جلوگیری از پایمال شدن حقوق بشر در فعالیت‌های انسان دوستانه مشارکت دارند.
زندگی نامه داریوش اقبالی
اگر شما یکی از هواداران خواننده‌های درجه یک و مشهور جهان باشید، به احتمال زیاد دوست دارید که بدانید در چه کشوری، در چه محله‌ای و در کدام یک از سبک‌های زندگی زیسته اند و پیشرفت و دیده شدن آن‌ها چه زمانی بوده است. داریوش اقبالی نیز مانند هر هنرمند خوب دیگری دارای زندگی نامه‌ای است که برای هواداران خود بسیار ارزشمند تلقی می شود.
کودکی و نوجوانی داریوش
داریوش در شهر تهران ایران متولد شد و دوران کودکی خود را در میانه و کرج گذرانید. پدر او که محمود اقبالی نام دارد، از ملاکان شهرستان میانه است. او برای نخستین بار در جشن مدرسه‌اش در شهرآرا برای اجرا به صحنه رفت. او برای تحصیل در دوران دبیرستان پا به دبیرستان‌هایی نظیر فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهران‌پارس گذرانید و فعالیت‌های هنری خود را بواسطه مراسم‌ها و جشن‌های مدرسه خود، ادامه داد.
سال 1349 اولین سال آشنایی وی با حسن خیاط‌باشی بود. حسن خیاط‌باشی یکی از بازیگران ایرانی پیش از انقلاب می باشد که در رادیو و تلویزیون ملی ایران فعالیت داشت. به موجب همین آشنایی داریوش با او، آغاز ورود رسمی داریوش به موسیقی حرفه‌ای رقم خورد. از همین رو، در سال 1349 که داریوش 19 سال سن داشت، ترانه «به من نگو دوست دارم» با آهنگسازی درویش مصطفی جاویدان را اجرا کرد و همین ترانه جرقه‌ای بود تا دنیای هنر و موسیقی او را درخشان کند. خوب است بدانید که اولین ترانه مستقل داریوش «نبسته پیمان» است که موسیقی آن را خودش تدوین کرده بود و متن شعر از علی گزرسز (رها) است.
فعالیت های داریوش پیش از انقلاب
داریوش در دوران پهلوی در زمینه‌های سیاسی فعالیت داشت و آهنگ‌های سیاسی اجرا می کرد. آهنگ‌هایی نظیر جنگل، بن‌بست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون زده در جایگاه آهنگ‌های سیاسی داریوش قرار دارند. از همین رو، او در این دوران برای مدتی چندین بار دستگیری و در زندان محبوس شده بود. بنا بر گفته‌ها وی، شاه دستور دستگیری او را می دهد و بعد از دستگیری به مدت 6 ماه در بخش انفرادی نگه داشته ی شود و بعد از 9 ماه نیز آزاد می گردد. اگر خواسته باشیم مدت زمانی که او در زندان محبوس شده باشد، محاسبه کنیم؛ می بایست به مدت 26 ماه زندانی در دوران سلطنت محمدرضا پهلوی اشاره کنیم. از طرفی طی نظرسنجی‌های مجله جوانان در سال 56، عنوان محبوب ترین خواننده ایران را از آن خود کرد. همکاری او با خوانندگان بزرگ و برجسته ایران را می توان در کارنامه هنری داریوش دید و پی به فعالیت‌ها و تلاش‌های وی پی برد. منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی از افراد سرشناسی هستند که در کارنامه درخشان داریوش به چشم می خورند. از جمله ترانه‌سرایان معروفی که داریوش با آن‌ها در ارتباط بوده است و همکاری می کرده است، می توان به ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز اشاره نمود. جالب است بدانید که در کارنامه کاری داریوش، دورانی با نام دوران طلایی موسیقی پاپ ایرانی نمایان است که نشان از همکاری او با بابک بیات و ایرج جنتی عطایی می باشد.
داریوش اقبالی پس ار انقلاب
داریوش پیش از آغاز انقلاب برای معالجه و درمان به لندن سفر کرده بود. با وقوع انقلاب اسلامی، او دیگر به ایران بازنگشت. بنا بر این داریوش را می توان در لیست خوانندگان خارج از ایران قرار داد. از همین رو، فعالیت‌های خود را در سال 57 و از ان‌جا به بعد در خارج از ایران انجام داد. او برای خود دلیل‌هایی برای عدم بازگشت خود به کشورش در وبلاگ شخصی خود بازگو کرد. او این چنین نوشته بود که: “پس از انقلاب ۱۳۵۷ و به دنبال کشتار، خون‌ریزی و خفقان حاکم بر سرزمینم، مجبور به ترک وطن شدم. از آن زمان تا حال، در سفری بی‌انتها، می‌کوشم در کنار هموطنانم سرود ایرانی آزاد را هم‌صدا شوم.”
او در طی سال‌هایی که بیرون از ایران می زیسته است، همیشه از پناه جویان ایران پشتیبانی و حمایت می کرده است و در تظاهراتی که برای حمایت از آن‌ها برگزار می شده، هموراه در صحنه حضوری فعال و پر رنگ داشته است. تشکیل بنیادهایی چون آینه در جهت حمایت از مبتلایان به اعتیاد توسط او بوده است. اکنون سوال اینجا است که چه چیزی یا چه ویژگی داریوش اقبالی را به خواننده‌ای ممتاز و تابان در بین هم دوره‌ای‌های خود تبدیل کرده است. اگر ترانه‌های داریوش را به گوش جان سپرده باشید، بخوبی خواهید فهمید که او از ترانه‌ها و شعرهای افراد بزرگی نظیر اردلان سرفراز، ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، سیمین بهبهانی، مینا جلالی، هما میر افشار، زویا زاکاریان و شاعران بزرگ و برجسته‌ای چون مولانا و حافظ شیرازی بهره برده است. علاوه بر این، موضوعاتی نظیر موسیقی اجتماعی، ترانه‌های دارای بار اعتراضی نسبت به سطح اجتماعی و سیاسی ایران همانند فقر، آزادی و اعتیاد زمینه‌هایی است که موسیقی داریوش اقبالی را به همگان را نشان داده است. در ضمن، برخورداری از صدای خاص و حیرت آور، زیبایی و دل انگیز بودن ترانه‌های اقبالی را چندین و چندان برابر کرده است. از اینجاست که بخوبی می توان دریافت که او بطور حتم الفبای جذابیت در خوانندگی را بارها و بارها مرور کرده است. در کارنامه هنری داریوش اقبالی کارهای شاخص و بسیار هنرمندانه‌ای را می توان تماشا کرد. بازسازی مجدد بعضی از آهنگ‌های دهه 50 را او با همکاری و همفکری عبد یمینی به انجام رسانید. با توجه به دلایلی که بازگو کردیم، موسیقی داریوش اقبالی علاوه بر اینکه مورد استقبال کشورمان قرار گرفته، مورد توجه بسیاری از فعالان اجتماعی در نقاط مختلف جهان نظیر کشورهای اروپایی و عربی قرار دارد.
اعتیاد داریوش اقبالی
داریوش اقبالی پس از سال‌ها اعتیاد و مصرف مواد شیمیایی در سال‌های 78 تا 79 تصمیم می گیرد تا اعتیاد خود را ترک کند. جالب است بدانید که ترانه‌ای به نام «معجزه خاموش» را برای اشاره به همین نقطه عطف زندگی خود اجرا کرده است و به گوش مخاطبین ترانه‌های خود رسانده است. تا اینجا می توان فهمید که او چگونه می تواند خواننده‌های خود را مجذوب کند!
اولین برنامه رسمی داریوش با نام آینه در رادیو AFN اجرا شد و در سال 2003 سایتی به نام سایت بهبودی را برای معتادان و افراد دارای اعتیاد در اولین وبگاه ایرانی راه اندازی کرد. پس از آن با همکاری دو پزشک، بنیادی به نام آینه را تاسیس کرد. هدف او از افتتاح بنیاد آینه، یاری و ایجاد روحیه در معتادان است. بنا بر آمارها، نشان داده می شود که از زمان آغاز به کار بنیاد آینه تا اکنون، قریب به 40 هزار نفر اعتیاد خود را ترک کرده اند. داریوش اقبالی پس از تاسیس آینه تصمیم می گیرد تا کار خود را گسترش دهد و برنامه‌های بنیادی که خودش با همکاری دو پزشک تاسیس کرده است، در تلویزیون‌ها بصورت 24 ساعته ادامه بدهد. خوب است بدانید که فعالیت2های در زمینه ترک اعتیاد بسیار ثمر داشته است و در همایش‌ها و کنفرانس‌های متعددی برای بالا بردن سطح تجربه خود حضور درخشانی داشته است.
فعالیت اجتماعی داریوش
تاسیس بنیاد آینه
تاسیس بنیادی به نام آینه از جمله فعالیت‌های اجتماعی داریوش محسوب می شود. او با این کار خود توانست به معتادان و خانواده‌هایی که دارای فرد معتاد بوده اند، کمک کند. بنیاد آینه دارای یک پایگاه اینترنتی است که دارای بخش‌های متفاوت و کاربردی است. در این پایگاه طبق برنامه‌هایی که دارد، برنامه‌های رادیویی و تلویزیونی تولید و پخش می شود. از بخش‌های دیگری که این پایگاه اینترنتی را محبوب کرده است، پخش آنلاین انواع سمینارها و کنفرانس‌هایی است که برای معتادان و خانواده‌های آن‌ها بسیار مفید و اثربخش است.
بشردوستی اقبالی
همانطور که بیان کردیم، داریوش اقبالی یکی از اعضای سازمان بین المللی عفو است. او علاوه بر اهمیت دادن و پرداختن به مسائل اجتماعی، پناه جویان ایرانی و گروه‌های جوامع اقلیت به کودکان کار نیز توجه دارد و در سال‌های پیش با کمک دانشجویان برای حمایت از این دسته از افراد خاص، به حمایت از آن‌ها پرداخته است.
جوایز و افتخارات داریوش اقبالی
جایزه مرکز بین‌المللی حقوق بشر ۲۰۱۴
جایزه رون سیمونز رِو رونالد رایت، بابت حمایت از حقوق اقلیت سازمان شِر ۲۰۰۵
تقدیرنامه شهرداری لس آنجلس ۲۰۰۵
نشان صلح در فستیوال فیلم، موسیقی و رسانه‌های تصویری بحرین
لوح افتخار از سوی وزیر فرهنگ کانادا
لوح افتخار از سوی وزارت فرهنگ سوئد
صفر تا صد ترانه شناسی داریوش
لیست ترانه های داریوش
به من نگو دوست دارم (۱۹۷۱/۱۹۷۸)
چشم من (۱۹۷۳/۱۹۷۴)
مسبب (۱۹۷۵)
شقایق (۱۹۷۵/۱۹۷۶)
سال ۲۰۰۰ (۱۹۷۷)
فریاد زیر آب (۱۹۷۷)
جنگل (۱۹۷۸)
داریوش از وطن می‌گوید (۱۹۸۰)
سلام ای خاک خوب مهربانی (۱۹۸۰)
ندیم (۱۹۸۲)
پرنده مهاجر (۱۹۸۳)
امروز (۱۹۸۴)
نازنین (۱۹۸۶)
خاموش نمی‌رید (۱۹۸۷)
خاک خسته (۱۹۸۹)
نون و پنیر و سبزی (۱۹۹۰)
زندونی (۱۹۹۱)
امان از (۱۹۹۲)
سفره سین (۱۹۹۴)
بچه‌های ایران (۱۹۹۵)
آشفته بازار (۱۹۹۶)
آهای مردم دنیا (۱۹۹۷)
گل بیتا (۲۰۰۰)
معشوق همین جاست (رومی) (۲۰۰۳)
دوباره می‌سازمت وطن (۲۰۰۳)
راه من (۲۰۰۵)
معجزه خاموش (۲۰۰۹)
دنیای این روزای من (۲۰۱۰)
انسان (۲۰۱۱)
معشوق همین جاست (حافظ) (۲۰۱۲)
صفر (۲۰۱۶)
مضامینی همچون آزادی، صلح و عشق در ترانه‌ها و موسیقی‌های وی بخوبی توانسته است توجه مخاطبان موسیقی پاپ ایرانی را به خود جلب کند. سیبک صدایی خوانندگی اقبالی نیز بر ممتاز بودن او افزوده است. او در ترانه‌های خود از شعرهای شاعرانی همچون مولوی، حافظ، احمد شاملو، نادر نادرپور، حسین منزوی و سیمین بهبهانی استفاده کرده و توانسته است تا اکنون محبوبیت خود را در میان هواداران خود حفظ کند. برخی از آهنگ‌های وی نیز با شعرهای ترانه سرایانی نظیر اردلان سرفراز، شهیار قنبری و ایرج جنتی عطایی سرچشمه گرفته اند که باعث شده است توجه عده زیادی از شعر دوستان به صدای او و ترانه‌هایش جلب شده است. او با افرادی همچون فرید زلاند، بابک بیات، اسفندیار منفردزاده، واروژان، حسن شماعی زاده و بابک افشار در بخش آهنگسازی تعامل و همکاری خود را در طی این سال‌ها حفظ کرده است. از همین رو، این خواننده پاپ ایرانی توانسته است جایگاه بسیار خوبی در حرفه و سبک خواندن خود، کسب کند. به احتمال زیاد خودتان متوجه شده اید که داریوش هیچ وقت با عقاید تحمیلی زمان خود سر سازگاری نداشته است. بخاطر همین مسئله، او در بسیاری از موضوعاتی نظیر عشق، صلح، آزادی و عدالت سرود و به همگان نشان داد که او با عقاید تحمیلی اصلا سازگاری ندارد. برای مثال، او ترانه قیصر را در آلبومی به نام دنیای این روزای من به بهروز وثوقی، ستاره سینما و اهل تئاتر ایران تقدیم نمود. خیلی از منابع، سال 2000 را بعنوان سال رویش داریوش معرفی کرده اند که واقعا همینطور بوده است. او کار خود را ادامه داد تا با انتشار آلبومی به نام آلبوم سال 2000 بیان کرد که همه افراد سعی دارند از یکی شدن به من شدن روی آورند. با توجه به توضیحاتی که درباره این آلبوم دادیم، متوجه خواهید شد که او قصد دارد جریان ساز باشد و توانایی هنرمندانه خود را در این زمینه به همگان نشان دهد. به همین خاطر می توان او را با خواندن قطعه‌های زیادی درباره اجتماع، آزادی و عشق، عنوان خواننده جریان ساز را به او اهدا نمود.
آهنگ های برتر داریوش اقبالی
اکنون که به دلایل مشهوریت و محبوبیت داریوش اقبالی بعنوان برترین خواننده پرداختیم، انتخاب آهنگ برتر این خواننده کمی دشوار به نظر می رسد. طبق نظرسنجی که در برنامه تلویزیونی من و تو انجام شد، ترانه دستای تو از داریوش عنوان ماندگار ترین ترانه‌های ایرانی را از آن خود کرد. آثار دست‌های تو، شقایق، چشم من، دوباره می سازمت وطن، بچه‌ها، بوی گندم، به من نگو دوست دارم، خانه، یاور همیشه مؤمن، شام مهتاب، فریاد زیر آب، جشن دلتنگی، ای عشق، نون و پنیر و سبزی، سال سقوط سال فرار، دنیای این روزای من و سراب رد پای تو را می توان در لیست ماندگار ترین و اثر بخش ترین ترانه‌های داریوش قرار داد.
کنسرت های داریوش را بشناسید
داریوش کنسرت‌های بسیاری را در تالارهای باشکوه و بزرگ جهان اجرا کرده است. از جمله این کنسرت‌ها می توان به ومبلی لندن، تالار کارنگی نیویورک، مرکز هنرهای نمایشی جان اف کندی واشینگتن دی‌سی، سالن “آنکست” وابسته به مجموعه گلوبن استکهلم، گریک تیتر لس آنجلس، اوبرهاوزن، دِ دولن روتردام، تئاتر سلطنتی دروری لین لندن، پاله دو کنگره مونترال، دانشگاه پانتئون-آسا پاریس، روی تامسون هال کانادا، کاخ کولوسئوم سزار لاس وگاس، تئاتر نوکیا کالیفرنیا، مرکز تجارت جهانی دبی، پالادیوم لندن، یوهانس برامس هامبورگ، مالمو آرنا، اورنج کانتی و گیبسون آمفی تئاتر لس آنجلس اشاره نمود.
معرفی داریوش در زمینه بازیگری و فیلم شناسی
اوج شهرت داریوش اقبالی به دوران جوانی وی باز می گردد. دو فیلم یاران در سال 1353 ساخته محمد دلجو است که یکی ساخته محمد دلجو و دیگری ساخته امیر مجاهد که با اجرای ترانه یاران با جنس صدای فریدون فروغی ایفای نقش داشته است. از جمله فیلم دیگری که داریوش در آن ایفای نقش کرده است، می توان به فریاد زیر آب که در سال 56 با همراهی فرزانه تاییدی و شهره و با کارگردانی سیروس الوند که ایفای نقش داشته، اشاره نمود. همچنین، او ترانه زندونی را که زمینه سیاسی داشت، برای فیلمی به نام گذر اکبر و زهره را برای فیلم رهایی خواند.
یاران کارگردان فرزان دلجو
فریاد زیر آب کارگردان سیروس الوند
فیلم فریاد زیر آب نیز تنها فیلم داریوش می باشد که داریوش در آن نقش اصلی را بازی می کند. موضوع داستان این فیلم درباره ولگردی است که عاشق دختر پولداری می شود که در ادامه متوجه می شود آن زن پولدار نیست و در واقع با افرادی کار می کرده که پولدار و ثروتمند بوده اند. سپس او می خواهد که به این زن کمک کند تا خود را از منجلاب بیرون بکشد.
زندگی شخصی و حاشیه های زندگی داریوش
داریوش اقبالی تا به حال 3 بار ازدواج کرده است و خود به این موضوع اشاره می کند که تنها یک بار عاشق شده است. این عاشقی او به دوران جوانی‌اش باز می گردد که مربوط به پیش از انقلاب می شود. متاسفانه دختر مورد علاقه او در حادثه رانندگی جان خود را از دست می دهد و به همین خاطر داریوش ترانه شقایق را در غم او می خواند.
او سال‌های متوالی را در کنار همسر دوم خود به نام فیروزه و دخترش بیتا در ایالت‌های کالیفرنیا زندگی کرد. همسر سوم او، ژینوس نام دارد و از سال 2003 است. در پی بازی داریوش و گوگوش در کنار هم، خیلی از مجلات روزنامه جوانان و اطلاعات هفتگی در روز دوشنبه 24 مرداد ماه اینطور نوشتند که «ماجرای عشق و عاشقی گوگوش و داریوش» را بخوانید و این شروعی برای رابطه دوباره آن‌ها است. جالب است بدانید که این موضوع واقعیت داشته است و داریوش و گوگوش به مدت یکسال رابطه عاشقانه داشته اند.
از لحظه های اکنون داریوش بگوییم!
داریوش هم اکنون ساکن شهر لس آنجلس ایالات متحده آمریکا است و دارای یک پسر و یک دختر به نام میلاد و بیتا است. موضوعی که توجه خیلی از افراد را به خود جلب می کند، اسیدپاشی او توسط زنی در یکی از کنسرت‌هایش می باشد. نام این زن که یکی از هواداران او بوده است، مریم می باشد و در گفتگوهایی این چنین بیان کرد که “…در حدود ساعت ۱۱ بعدازظهر چهارشنبه بود، داریوش تازه بر روی سن آمد و دو ترانه اجرا کرده بود و سرگرم اجرای سومین ترانه خود به نام نفرین نامه شد. در این هنگام زنی که پشت یکی از میزهای روبروی سن نشسته بود، از جای خود بلند شد و با حرکت سریعی به روی سن آمد. داریوش به عادت همیشگی خود که در هنگام اجرای ترانه‌هایش چشمان خود را می‌بندد، با چشمان بسته سرگرم اجرای ترانه‌اش بود و به همین خاطر متوجه حمله این زن به طرف خود نشد. در یک لحظه ما متوجه شدیم که این زن لیوان بزرگی را با محتویاتش به طرف داریوش پرتاب کرد.”.
