یکی از مهمترین و گاهی اوقات گمراه کنندهترین بخشهای خوانندگی کنترل کردن نفس یا تقویت تن صداست. عقاید مختلفی در خصوص چگونگی انجام این کار وجود دارد من جمله حرکت عضلات شکم برای تنفس صحیح . قبل از انتخاب اینکه چه روشی برای شما مفیدتر است، بهتر است با مفهوم کنترل کردن نفس، مفاهیم ابتدایی فونیشن و اینکه چه تاثیراتی روی بدن شما دارند آشنا شوید.
کنترل کردن نفس چیست؟
عبارتست از کنترل کردن عمل دم و بازدم هنگام آواز خواندن. یک چرخه طبیعی دم و بازدم تقریبا 4 ثانیه طول میکشد. در خوانندگی این چرخه مدت زمان بیشتری طول میکشد. هنگام آواز خواندن، خواننده باید بتواند در مدت زمان بسیار کوتاه هوای مورد نیاز را وارد ریههای خود کرده و عمل بازدم را به مراتب طولانیتر به نحوی انجام دهد که تارهای صوتی مرتعش شده و صدای زیبایی به گوش مخاطب برسد.
چگونه میتوان بازدم را کنترل کرد؟
سرعت بازدم را به شیوههای مختلفی میتوان کاهش داد. مهمترین روش برای انجام این کار «ستیز عضلانی» است. در این روش عضلاتی که در عمل بازدم فعال میشوند با عضلاتی که در زمان دم فعال میشوند به مقابله میپردازند. روش دیگر کمک گرفتن از فاصله میان تارهای صوتی است. اگر این فاصله از بین برود، حرکت هوا متوقف میشود. در زمان آواز خواندن، صدای زیبا زمانی تولید میشود که سرعت خروج هوا را به هر دو طریق ذکر شده کنترل کنید.
اصول اولیه فونیشن
درک کردن نحوه عملکرد تارهای صوتی به شما چشم اندازی همه جانبه به شما ارایه میکند و کیفیت آواز خواندن شما را تا حد زیادی افزایش میدهد. صدا از طریق باز و بسته شدن تارهای صوتی به دلیل حرکت هوا از سمت ریهها به وجود میآید. مقاومت عضلانی شکل گرفته در حنجره نوع صدای ایجاد شده را مشخص میکنند. وقتی فاصله میان تارهای صوتی کم است، پشت آنها فشار هوا به وجود میآید. با افزایش فشار هوا تارهای صوتی باز میشوند. در هنگام آواز خواندن باید توجه داشته باشید که کنترل کردن نفس به همراه فونیشن باعث به وجود آمدن صدای زیبا خواهد شد.
نحوه حرکت عضلات شکم برای تنفس صحیح هنگام عمل دم
دیافراگم عضلهای افقی است که هنگام نفس عمیق کشیدن به سمت پایین کشیده میشود و فضای کافی برای پر شدن ششها را ایجاد میکند. برای اینکه دیافراگم با آزادی به سمت پایین منحرف شود، عضلات شکم باید به سمت بیرون حرکت کنند. در طی این چرخه، ششها نباید کاملا از هوا پر شوند بلکه هنگام نفس کشیدن باید ششها ریلکس باشند. عضلات شکم نیز در این چرخه نباید بیش از حد به بیرون هدایت شوند. باید به دیافراگم اجازه دهید تا به صورت طبیعی حرکت کند تا هنگام نفس کشیدن احساس راحتی بکنید.
نحوه حرکت عضلات شکم برای تنفس صحیح هنگام عمل بازدم
در حالت طبیعی زمان انجام عمل بازدم عضلات شکم به سمت داخل حرکت میکنند. برای کاهش دادن سرعت تنفس عضلات بازدمی به مقابله با عضلات دمی میپردازند تا عضلات شکم را به داخل و دیافراگم را به سمت بالا منحرف کنند. وقتی هنگام عمل بازدم عضلات تحتانی شکم به سمت داخل حرکت میکنند، عضلاتی که روی استخوان دنده را پوشانده به سمت بیرون حرکت میکنند.این میزان بیرون آمدن بستگی به میزان مقاومت عضلات درگیر در عمل بازدم در مقابل عضلات درگیر در عمل دم دارد.
کشش به داخل یا بیرون؟
در واقع برای کنترل تنفس بعضی از عضلات شکم به بیرون و برخی به داخل حرکت میکنند. نکته حائز اهمیت این است که بین عضلات دم و بازدم توازن ایجاد کنید. تمرکز بیش از اندازه روی حرکات عضلات شکم باعث خواهد شد از مساله اصلی غافل شوید؛ چراکه این حرکت دیافراگم است که اهمیت دارد. وقتی دیافراگم به سمت پایین حرکت میکند، هرچه زیر آن قرار دارد به سمت بیرون متمایل میشود. بیش از حد بیرون دادن عضلات شکم برای مقابله با عضلات دم، باعث احساس درد میشود. قفسه سینه را بالا بگیرید، دندهها را از حالت متراکم خارج کنید و روی حرکت طبیعی دیافراگم تمرکز کنید.