راه‌های بسیاری برای شروع خوانندگی افراد مبتدی وجود دارد. اما برای اینکه به یک خواننده مشهور و تمام عیار تبدیل شوید، لازم است تا در بخش ریتم و تئوری موسیقی مسلط شوید و سپس شروع به آواز خواندن کنید. در ادامه همراه ما باشید تا بهترین ساز برای خوانندگی را به شما عزیزان معرفی کنیم.
چگونه می‌توان بهترین ساز برای خوانندگی را انتخاب کنم؟
لازم است این نکته را بدانید که تمامی سازهایی که در آموزشگاه موسیقی یا آکادمی‌های تخصصی موسیقی به طور کامل آموزش داده می‌شوند، بعنوان ساز کامل شناخته می‌شوند و دارای نقص نیستند. ولی ممکن است ساز یا سازهایی از گستره صدایی کمتر با تعداد نت‌های کمتری نسبت به بقیه برخوردار باشند. گفتنی است سازهایی که گستره صدایی کمتر یا نت‌های کمتری دارند، تا حد قابل توجهی به نیازهای افراد پاسخ می‌دهند. اما خیلی از افرادی که برای ورود به دنیای پر رمز و راز خوانندگی پا می‌گذارند، می‌خواهند بدانند که کامل ترین و بهترین ساز برای خوانندگی کدام یک از انواع آن‌ها است.
اولین پیشنهاد برای اینکه بتوانید هم بنوازید و هم بخوانید، ساز گیتار است. چرا که در این ساز می‌توانید مهارت‌های خود را در خواندن موسیقی و نواختن ساز موسیقی بهبود بدهید.
چگونه ساز گیتار بنوازم؟
برای اینکه بتوانید با بهترین ساز برای خوانندگی بنوازید، لازم است تا ابتدا با اجزای تشکیل دهنده گیتار و انواع آن، آشنایی کامل داشته باشید تا مقدمات ورود به خوانندگی را بهتر و بیشتر بشناسید.
اجزای ساز گیتار
- سردسته
- خرک
- هد
- فرت(Fret)
- Truss Rod یا همان پیچی که برای تنظیم انحنای دسته به کار می‌رود.
- تزئیناتی که نقش راهنما دارند.
- دسته
- پاشنه
- بدنه
- پیکاپ‌ها(pickups)
- قسمت‌های مربوط به مدار الکتریکی تنظیمات ولوم
- خرک پایینی (Bridge)
- صفحه پیک گارد (گاهی برای مخفی کردن مدارها و گاهی فقط برای جلوگیری از خش‌دار شدن رنگ بدنه در اثر برخورد پیک به مرور زمان)
- صفحهٔ پشتی
- صفحهٔ جلویی
- قسمت‌های جانبی
- دریچه خروج صدا (معمولا دارای تنظیماتی به نام rosset است)
- سیم‌ها
- saddleتنظیم‌کننده ارتفاع هر سیم
- فرت بورد (چوبی که فرت‌ها روی آن کوبیده شده‌اند)
ساز گیتار یک ساز زهی است که به شیوه‌های متفاوت می‌توان آن را دسته بندی نمود. اما دسته بندی این ابزار موسیقی از لحاظ صوتی، بهترین و مناسب ترین گزینه می‌باشد. از این رو، برای دسته بندی ساز گیتار بر اساس صدای آن، لازم است تا این دسته بندی را بر اساس بدنه گیتار انجام بدهیم. چرا که تولید صدای آکوستیک در گیتار، ارتباط نزدیکی به نوع بدنه آن دارد. گیتار آکوستیک، گیتار کلاسیک و گیتار الکتروآکوستیک از انواع گیتارها در تقسیم بندی این نوع ساز است که در ادامه به بررسی هر کدام می‌پردازیم.
گیتار آکوستیک
تنها تقویت کننده صدای سیم‌ها در این نوع گیتار، بدنه آن می‌باشد. چرا که صدای سیم‌ها به تنهایی در بدنه چوبی و توخالی آن تقویت می‌شود و به گوش شنوندگان می‌رسد. گیتارهای آکوستیک به طور معمول دارای شش سیم فلزی هستند که ضخامت تمامی آن‌ها به یک صورت نیست. بازه ضخامت شش سیم فلزی بین 13 تا 56 هزارم اینچ می‌باشد.
بدنه گیتار آکوستیک از اتصال چهار قسمت تشکیل می‌شود. صفحه چوبی پشتی، صفحه پشتی چلویی و دو قسمت چوب انحنادار کناری از اجزای تشکیل دهنده بدنه گیتار آکوستیک هستند. در این بین، شکل و طرز قرار گرفتن سوراخ یا سوراخ‌های بزرگ در صفحه بالایی، تنها عاملی است که می‌تواند ویژگی‌های آکوستیکی خاصی به ساز بدهند. برای مثال، گیتار فلامنکو یک گونه گیتار اسپانیایی آکوستیک می‌باشد که نام ان برگرفته از سبک زیبا و دلنشین فلامنکو است. اگر به تاریخچه این ساز باز گردیم، به خوبی خواهید دریافت که این ساز زمانی با فلامنکو نواخته می‌شده است. پس از آن زمان نیز گیتار بر روی این ساز موسیقی تاثیر زیادی گذاشت و هم اکنون نیز بعنوان عضو جداناپذیر آن محسوب می‌شود.
گیتارهای کلاسیک
اگر خواسته باشیم بر طبق اصول پیش برویم، گیتار کلاسیک نوعی از گیتار آکوستیک می‌باشد. چون صدای گیتار کلاسیک همانند گیتار آکوستیک، بدون واسطه شناخته می‌شود. اما تفاوت‌هایی دارد که باعث می‌شود این ساز، نام دیگری به خود اختصاص بدهد. بدنه گیتار کلاسیک نسبت به بدنه گیتار آکوستیک، کوچک تر است و همچنین، دارای سه سیم نایلونی و سه سیم فلزی تنیده شده به دور ابریشم است. به احتمال زیاد خودتان متوجه شده اید که صدای نرم حاصل از نواختن گیتار کلاسیک، تنها به خاطر وجود سه سیم فلزی تنیده شده به دور ابریشم می‌باشد.
جالب است بدانید که این ساز، از گیتار فلامنکو مشتق گرفته شده است و با این حال، تفاوت ناچیزی بین این دو ساز مشابه وجود دارد. چرا که گیتارهای کلاسیک از چوب‌های قهوه‌ای رنگ تیره ساخته و گیتارهای فلامنکو با چوب‌های زرد رنگ روشن ساخته می‌شوند.
گیتارهای الکتروآکوستیک
گیتار الکتروآکوستیک و گیتار آکوستیک از لحاظ شکل و ظاهر با هم هیچ تفاوت خاصی ندارند. اما از لحاظ صدای حاصل از آن‌ها، گیتار الکتروآکوستیک روند الکتریکی را در پیش می‌گیرد. این صوت ابتدا توسط پیکاپ به صورت سیگنال الکتریکی در می‌آید که پس از طی کردن مسیرها و بعضی از ادوات، در نهایت به وسیله آمپلی فایر تقویت می‌شوند و شما از طریق اسپیکرهای آمپلی فایر، این صدای الکتریکی را می‌شنوید.
دقت داشته باشید که اگر تنظیمات جدیدی برای گیتار الکتروآکوستیک نداشته باشید، صدای حاصل از آن با گیتار آکوستیک اصلا تفاوتی ندارد. یکی از برتری‌هایی که ساز الکتروآکوستیک دارد، عدم نیاز به تعویض ساز برای پیدا کردن صدای مورد نظر است. چرا که در ساز الکتروآکوستیک می‌توان از طریق تنظیم اکولایزر، به راحتی حالت صدا را تغییر بدهید و با صدای مورد نظرتان بنوازید و یاد بگیرید.
نکات لازم برای انتخاب بهترین ساز برای خوانندگی
توجه به وسعت صدایی ساز، یکی از موارد مهمی است که باید به آن توجه داشته باشید. منظور ما دقیقا از وسعت صدایی ساز به قابلیت ساز برای تولید صدای خیلی بم یا صدای خیلی زیر باز می‌گردد. این نکته به شما کمک می‌کند که نه تنها در نوازندگی، بلکه در خلاقیت خوانندگی شما بسیار حائز اهمیت است. برای مثال، ساز پیانو یکی از مناسب ترین سازهایی است که می‌توانید خلاقیت خوانندگی خود را با نواختن آن، گسترش و پرورش بدهید.
تربیت موسیقیایی یعنی تربیتی است که باعث شود تا نوازنده درک درستی از موسیقی و صداها بوسیله سازهای موسیقی پیدا کند. این نوع از تربیت که به شدت در فرد نوازنده تاثیر گذار است، در همه سازهای موسیقی دیده می‌شود. اما در ساز موسیقی مثل ویولن که جای دقیقا مشخصی برای نت‌ها وجود ندارد، این مسئله بیشتر از هر موضوع دیگری اهمیت پیدا می‌کند. برای همین است که نوازندگان ساز ویولن، گوش موسیقیایی قوی تری نسبت به سایر نوازنده‌ها دارند.
همراهی با خواندن یکی دیگر از عواملی است که در خوانندگی شما و مهارت‌تان بسیار تاثیرگذار است. اگر این مورد را مد نظر دارید، بهترین ساز همان گیتار است و به شما این امکان را می‌دهد که در حین نواختن گیتار، بخوانید. البته غیر از گیتار، ساز پیانو نیز به عنوان بهترین ساز برای شروع خوانندگی شناخته می‌شود. به طور کلی، هر سازی که نیاز نداشته باشید تا برای نواختن آن از دهان و لب استفاده کنید، برای خوانندگی مناسب است. پس مسلم است که سازدهنی ترمولو گزینه مناسبی برای خوانندگی نیست!
